Laatst kwam er weer een uitdaging op mijn pad die ik graag met je deel, omdat ik denk dat je er wat van kan leren. Vorig jaar ben ik met een groepje vrouwen een weekend weg geweest, waar ik ontzettend van heb genoten. Toen er laatst wat appjes over en weer gingen over een vervolg later dit jaar, voelde ik dat het niet meer klopte voor mij om dit jaar weer een weekendje met ze op stap te gaan.
Ik deel graag met je hoe dat dan in zijn werk gaat bij mij op het moment dat ik een grens aan wil geven en NEE wil zeggen:
Op het moment dat ik zo’n appje voorbij zie komen en er niet meteen een yes gevoel komt, dan weet ik dat het iets is waar ik beter naar mag kijken. Ik ga dan bewust met mijn aandacht naar binnen om te voelen of dat het een JA of NEE is. Ik voel dan in mijn lichaam wat er gebeurt als ik aan dat weekend denk. Ik voelde op dat moment een duidelijke NEE. Oké dat is helder! Maar hoe communiceer ik dit dan naar de groep?
Focus naar binnen
Ik heb allereerst, heel bewust gekozen om niet na te gaan denken over hoe anderen zouden kunnen gaan reageren. Wat ze ervan zouden vinden als ik zou zeggen dat ik niet mee zou gaan. Ik weet namelijk, dat als ik dat ga doen, dat ik met mezelf in de knoop kom te zitten en daar blijf ik nu dus uit!
Ik heb vervolgens het volgende gecommuniceerd: “Ondanks dat ik vorig jaar enorm heb genoten van het weekend met jullie heb ik besloten om het dit keer over te slaan”. Zonder verdere uitleg.
Ik blijf uit mijn schuldgevoel
Daarna heb ik weer een heel bewuste keuze gemaakt om niet in het schuldgevoel te stappen omdat ik NEE zeg. Er is namelijk geen reden om me ergens schuldig over te voelen.
En wat er dan vervolgens gebeurt is zo mooi.
De een zegt: voor mij is het eigenlijk ook zo.
De ander zegt: ik vind het prima om er een dag van te maken.
Waarop uiteindelijk de hele groep reageert: ‘JA laten we er een dag van maken, veel beter’.
Ik was waarschijnlijk dus niet de enige die twijfelde….. maar wel de enige die het kenbaar durfde te maken. Ik kan je niet vertellen hoe bevrijdend het werkt om gewoon zo mijn grenzen te communiceren.
JA, grenzen aangeven is ook lef tonen.
Grenzen aangeven is voelen wat oké is voor jou en wat niet.
Grenzen aangeven is communiceren waar je wel en niet aan mee wil doen.
Grenzen aangeven is jouw leven creëren, het leven waar jij gelukkig van wordt!
Ik wil je daar heel graag bij helpen! Daarom heb ik een mooie online training ontwikkeld: Leer je grenzen bewaken.
Liefs Dionne
