‘Als je een boek zou schrijven over jezelf, wat zou dan de titel zijn?, vroeg ze me.
Ik hoefde niet lang na te denken: Rupsje Nooit Genoeg! Ken je dat ontzettend leuke kinderboek? Over dat groene rupsje met dat rode kopje die eigenlijk altijd honger heeft?
Op maandag at hij zich dwars door een appel heen, op dinsdag door twee peren, maar genoeg had hij nog altijd niet. Woensdag at hij zich door drie pruimen heen, donderdag door vier aardbeien en vrijdag door 5 sinaasappels. Op zaterdag chocoladetaart, een ijsje, een zure bom, kaas, salami, een lolly en een stuk meloen. Die avond had hij pijn in zijn buik. Zondag at hij nog een blaadje en zijn honger was eindelijk gestild. Hij was een grote dikke rups geworden. Hij bouwde een klein huisje voor zichzelf, een cocon, waarin hij zich terug trok. En na een aantal weken brak hij uit zijn cocon als een prachtige kleurrijke vlinder.
Ik ben een Rupsje Nooit Genoeg die maar geen genoeg krijgt van nieuwe dingen leren, ontdekken en creëren. Ik wil steeds weer iets anders proberen, van iets nieuws proeven. Mijn leerhonger is eindeloos. Ik vul mijn hoofd, hart én buik met nieuwe kennis en ervaring om me daarna terug te trekken in mijn cocon. En wanneer ik er klaar voor ben, vlieg ik uit als een prachtige vlinder en deel ik alles wat ik opgeslokt heb met iedereen die het maar weten wil.
Het is een cyclus die zich herhaalt. Elke keer wordt mijn vlinder mooier, wijzer en kleurrijker. Maar regelmatig, wanneer ik in de hongerige rupsfase zit, ontmoet ik andere rupsen die tegen me zeggen dat ik niet zoveel moet eten en vooral niet zoveel verschillende dingen door elkaar. Ze zeggen me dat het niet goed voor me is. Of ze vragen me of ik inmiddels niet genoeg gegeten heb? Of wanneer ik ermee ga stoppen?
De Rupsje Nooit Genoeg in mij trekt zich hier niets van aan. Ik steek mijn rode kopje trots omhoog en blijf doen waar ik voor gemaakt ben. Want ik weet diep van binnen dat ik straks weer in mijn cocon alle kennis die ik heb verslonden ga laten bezinken en verteren. En elke keer ontpopt dat zich tot iets moois, waarmee ik weer de wereld in vlieg!
Herken jij je in het verhaal van Rupsje Nooit Genoeg? Terwijl jij daar over na denkt, eet ik nog een blaadje.
